Автор: Конард Пол Лисман
Актуелна, полемична и сјајно артикулирана критика на поимот „општество на знаењето“. Низ деветте хируршки прецизни поглавја овој есеј за европската политика на образованието и културата ги анализира медиумските појави од типот на „Милионер“ и нему сличните квизови на квазизнаењето, ги разгледува серијата неуспешни реформи во образовниот систем и размислува околу новосоздадената манија за рангирање на образовните институции. Рзгледани се и бескрајните и бесплодни јавни и приватни дебати за падот на знаењето од основното и средното училиште.
Со бројните и духовити прмери од денешната универзитетска практика Лисман предупредува дека политиката на попуштање спрема „капитализацијата на духот“ сосема ја заменува многу поважната политика која во моментов отсуствува: „продуховување на капиталот“. Целокупната образовна политика, всушност, според Лисман, се влева во општата, масовна и сеприсутна (која просто вреска и боде очи насекаде) необразованост. А омилената политичка фраза „општество на знаењето“ јасно се покажува како испразнета демагошка фраза.
Ова е НАЈТОП книга што сум ја прочитал во последниве 5-6 години.
Книгава е „MUST“, пред сè, за сите новинари, а особено за оние кои ги следат случувањата во реформите во високото образование.
+ Книгава е „MUST“ за секој вработен насѕавник на УКИМ!!!
Честитки и благодарност за преводот.