Автор: Сенка Анастасова

 

Оваа студија отвора прашања кои се однесуваат на современиот идентитет на раскажувачкиот субјект во писмото на две најконтроверзни авторки на овој век, Криста Волф и Дубравка Угрешиќ. И двете пишуваат во комунинстички и пост-комунистички период, во однос на којшто заземаат творечки став.

Што се ,,губи“ при транзитот на субјектот на раскажување од текстот кон културниот контекст? Дали идентитетот на дискурсот значи премолчено равенство со идентитетот на оној кој раскажува? Во која мера идентитетот на раскажувачот во фикцијата се спојува со личниот идентитет во конкретна историја и стварност? Дали копнежот за фалсификат на минатото е дисциплина на сегашната желба и меморија? Како се калкулира со идентитетот преку политиката на знаење, моќта и идеологијата?

Се составуваат ли одново фрагментите на идентитетот во куфер, кујна, ѓезве за кафе? Како идентитетот на раскажувачкиот субјект, денес, плете мрежи од отпор пред тотален колапс?

Овие се дел од прашањата кои се поставуваат и се анализираат во оваа книга Наративни идентитети: Криста Волф и Дубравка Угрешиќ.